فرم‌های کنترل کیفیت در تولید؛ از نمونه‌برداری تا گزارش بازرسی

در هر کارخانه یا واحد تولیدی، کنترل کیفیت (Quality Control) بخشی حیاتی برای حفظ استاندارد محصول و رضایت مشتری است. بدون یک سیستم مدون و مستند، نمی‌توان از کیفیت یکنواخت محصولات اطمینان حاصل کرد. یکی از ابزارهای کلیدی در این مسیر، فرم‌های کنترل کیفیت تولید یا به اختصار فرم‌های QC هستند که به تیم‌های بازرسی کمک می‌کنند روند تولید را مستند، تحلیل و اصلاح کنند.

در این مقاله به صورت تخصصی به معرفی انواع فرم‌های کنترل کیفیت، کاربرد آن‌ها در مراحل مختلف تولید و اهمیت مستندسازی در بخش QC خواهیم پرداخت.


کنترل کیفیت چیست و چرا فرم دارد؟

کنترل کیفیت به معنای مجموعه‌ای از فرایندها، اقدامات و بررسی‌ها برای اطمینان از انطباق محصول نهایی با استانداردها و مشخصات فنی تعریف‌شده است. فرم‌ها در این مسیر دو نقش مهم دارند:

  1. ثبت و مستندسازی نتایج بازرسی و آزمون‌ها
  2. ردیابی علل نقص و اقدام اصلاحی برای پیشگیری از تکرار خطا

انواع فرم‌های کنترل کیفیت در واحد تولید

۱. فرم نمونه‌برداری از مواد اولیه

پیش از شروع تولید، مواد اولیه باید از نظر کیفیت و تطابق با مشخصات فنی بررسی شوند. این فرم شامل:

  • مشخصات تامین‌کننده
  • کد محصول
  • نوع آزمون انجام‌شده (فیزیکی، شیمیایی، بصری)
  • نتیجه آزمون و تایید/عدم تایید

۲. فرم بازرسی در حین تولید (In-process Inspection)

این فرم‌ها برای نظارت بر کیفیت محصول در حین فرایند تولید استفاده می‌شوند. اهمیت آن در شناسایی سریع ایرادات و اصلاح فوری خط تولید است.

  • زمان و ایستگاه بازرسی
  • مشخصات قطعه یا محصول
  • میزان انحراف از معیار
  • امضای اپراتور QC و مسئول تولید

۳. فرم بازرسی نهایی (Final Inspection)

این فرم پس از پایان تولید و پیش از بسته‌بندی یا ارسال کالا استفاده می‌شود. نتایج این بازرسی، مبنای صدور مجوز ارسال به مشتری است.

  • شماره بچ تولید
  • نتایج آزمون نهایی (ابعاد، عملکرد، دوام)
  • وضعیت تایید یا رد
  • امضا و تایید مدیر کنترل کیفیت

۴. فرم گزارش مغایرت محصول (NCR)

در صورت مشاهده نقص، این فرم برای گزارش، تحلیل، و پیگیری مغایرت استفاده می‌شود.

  • نوع و محل نقص
  • علت احتمالی
  • پیشنهاد اقدام اصلاحی
  • پیگیری انجام اصلاح

۵. فرم تایید کیفیت نهایی (QA Release)

فرمی رسمی برای تایید نهایی محصول و اجازه ارسال به انبار یا مشتری. این فرم سندی رسمی برای مدیریت و مشتریان است که محصول تولیدی استانداردهای لازم را دارد.


چرا استفاده از فرم‌های استاندارد ضروری است؟

  1. افزایش شفافیت فرآیند کنترل کیفیت
    مستندسازی دقیق، از بروز تفسیرهای اشتباه جلوگیری می‌کند و امکان بازبینی سریع را فراهم می‌آورد.
  2. قابلیت ردیابی و پایش کیفیت در طول زمان
    با حفظ آرشیو فرم‌های QC، می‌توان الگوهای تکرار نقص را شناسایی و برای اصلاح سیستماتیک اقدام کرد.
  3. پاسخ‌گویی در برابر مشتریان یا نهادهای بازرسی
    در صورت شکایت مشتری یا بازرسی سازمان‌های استاندارد، این فرم‌ها مبنای دفاع قانونی و فنی هستند.
  4. تسهیل پیاده‌سازی سیستم‌های کیفیت مانند ISO 9001
    یکی از شروط استانداردهای بین‌المللی، وجود اسناد و فرم‌های ثبت‌شده در فرآیند تولید است.

ویژگی‌های فرم‌های کنترل کیفیت حرفه‌ای

  • فرمت قابل ویرایش (ورد یا اکسل)
  • شامل تمام بخش‌های فنی مورد نیاز (مشخصات محصول، معیارهای پذیرش، نتایج آزمون، امضاها)
  • دارای طراحی ساده اما استاندارد
  • قابلیت آرشیو و کدگذاری دسته‌بندی‌شده
  • تطبیق با نوع محصول (صنایع غذایی، فلزی، دارویی، الکترونیکی و…)

نمونه فرم‌های موجود در سایت iran-form.ir

عنوان فرم نوع صنعت فرمت فایل ویژگی
فرم بازرسی نهایی محصول عمومی Word قابل ویرایش و چاپ
فرم نمونه‌برداری مواد اولیه تولید صنعتی Word شامل تمام شاخص‌های آزمون
گزارش مغایرت تولید تولید انبوه Excel مناسب سیستم‌های ERP
چک لیست کنترل کیفیت روزانه صنایع غذایی PDF/Word با امکان ثبت امضا

تمام این فرم‌ها توسط متخصصین تدوین شده‌اند و امکان شخصی‌سازی برای صنایع مختلف را دارند.


اشتباهات رایج در استفاده از فرم‌های QC

  • پر کردن ناقص یا غیرمستند فرم‌ها
  • عدم تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده
  • نگهداری فرم‌ها به صورت دستی یا پراکنده
  • نداشتن فرم جداگانه برای هر نوع بازرسی

سایت iran-form.ir با ارائه فرم‌های آماده و حرفه‌ای، این مشکلات را به حداقل رسانده و بهره‌وری واحد کنترل کیفیت را افزایش می‌دهد.


برای دانلود فرم های کنترل کیفیت اینجا کلیک نمایید.

فرم‌های کنترل کیفیت تولید، به‌عنوان ستون مستندسازی فرایند QC، برای هر سازمان تولیدی حیاتی هستند. با بهره‌گیری از فرم‌های استاندارد، دقیق و قابل پیگیری، نه تنها کیفیت محصول حفظ می‌شود، بلکه اعتبار برند و رضایت مشتری نیز تضمین خواهد شد.

استفاده از منابع تخصصی مانند iran-form.ir می‌تواند راه شما را در تهیه فرم‌های حرفه‌ای و کارآمد هموار کند.


نظر شما چیست؟

آیا تاکنون در واحد تولیدی یا صنعتی خود از فرم‌های QC استفاده کرده‌اید؟ چه مشکلات یا تجربه‌هایی در استفاده از این فرم‌ها داشته‌اید؟ لطفاً دیدگاه خود را در بخش نظرات همین صفحه با ما به اشتراک بگذارید. همچنین اگر فرم خاصی در سایت موجود نیست، برای تولید آن به ما پیام دهید.

چرا شناخت دقیق فرم‌های سازمانی اهمیت دارد؟

در هر سازمان یا کسب‌وکار، فرآیندهای داخلی از طریق مستندات و فرم‌های رسمی مدیریت و ثبت می‌شوند. این فرم‌ها نه‌تنها به نظم و ساختار اداری کمک می‌کنند بلکه مبنای تصمیم‌گیری‌های مالی، کنترل موجودی و ارزیابی عملکرد نیز هستند. از میان آن‌ها، فرم‌های مالی، حسابداری و انبارداری از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند؛ زیرا مستقیماً با منابع مالی و کالاهای فیزیکی سازمان در ارتباط‌اند.

با وجود شباهت‌های ظاهری، این سه نوع فرم تفاوت‌های اساسی در ساختار، کاربرد و مخاطب دارند. در ادامه، هر یک را به‌صورت دقیق و با جزئیات بررسی خواهیم کرد.

 

طرح توجیهی

بخش اول: فرم مالی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

تعریف فرم مالی:

فرم مالی به مجموعه‌ای از اسناد گفته می‌شود که جریان‌های نقدی و عملیاتی مالی در سازمان را ثبت می‌کنند. این فرم‌ها اغلب در بخش‌های خزانه‌داری، حسابداری عملیاتی و مدیریت مالی استفاده می‌شوند.

ویژگی‌های کلیدی فرم مالی:

  • اطلاعات پرداخت یا دریافت پول (نقدی، بانکی یا چک)
  • مشخصات طرف حساب (پیمانکار، مشتری، کارمند)
  • تاریخ، مبلغ و شماره سند
  • تأیید و امضای مسئولین مربوطه

مثال‌هایی از فرم‌های مالی:

  1. فرم درخواست تنخواه گردان: برای پرداخت‌های روزمره مانند خرید اقلام اداری
  2. فرم پرداخت نقدی یا چک: جهت ثبت پرداخت به اشخاص یا شرکت‌ها
  3. فرم دریافت وجه: برای دریافت مبالغ از مشتریان یا سایر بخش‌ها
  4. فرم بودجه سالانه یا ماهانه: برای پیش‌بینی و تخصیص منابع مالی

نقش فرم‌های مالی در سازمان:

فرم‌های مالی پایه‌ی تصمیم‌گیری‌های اجرایی و مدیریتی هستند. این فرم‌ها گزارش‌های سریع و دقیق از وضعیت نقدینگی سازمان ارائه می‌دهند و جلوی هزینه‌های غیرضروری را می‌گیرند.

بخش دوم: فرم حسابداری چیست و چه تفاوتی با فرم مالی دارد؟

تعریف فرم حسابداری:

فرم حسابداری سندی است رسمی که اطلاعات مالی را با رعایت استانداردهای حسابداری ثبت و طبقه‌بندی می‌کند. این فرم‌ها به‌صورت مستقیم در تهیه صورت‌های مالی، گزارش‌های حسابرسی و انطباق با قوانین مالیاتی کاربرد دارند.

مهم‌ترین فرم‌های حسابداری:

  1. سند حسابداری (Journal Voucher): اصلی‌ترین فرم ثبت رویدادهای مالی
  2. فرم اصلاح سند: برای اصلاح اشتباهات ثبت‌شده در اسناد قبلی
  3. فرم ثبت هزینه‌های دوره‌ای: شامل هزینه اجاره، بیمه، حقوق و…
  4. فرم مغایرت بانکی: تطابق مانده حساب‌های بانکی با دفاتر

تفاوت فرم مالی با فرم حسابداری:

مقایسه فرم مالی فرم حسابداری
تمرکز ثبت عملیات نقدی و اجرایی ثبت رسمی اطلاعات مالی
کاربر مدیر مالی، خزانه‌دار حسابدار، حسابرس
سطح جزئیات اجرایی و کاربردی رسمی، ساختارمند، قابل حسابرسی
پیوست‌ها فاکتورها، رسیدها فرم‌های مالی + شواهد حسابرسی

فرم حسابداری الزامات قانونی دارد و اغلب برای ارائه به مراجع قانونی، حسابرسان مستقل یا گزارش‌دهی به هیئت‌مدیره استفاده می‌شود.

بخش سوم: فرم انبارداری چیست و چرا در مدیریت کالا حیاتی است؟

تعریف فرم انبارداری:

فرم انبارداری سندی است که ورود، خروج، جابجایی و موجودی کالا در انبار را ثبت می‌کند. این فرم‌ها از اساسی‌ترین ابزارها برای کنترل موجودی و حفظ تعادل بین تقاضا و عرضه در سازمان هستند.

بیشتر بخوانید: فرم نظرخواهی از مشتریان نهایی

انواع فرم انبارداری:

  1. رسید انبار (رسید ورود کالا): ثبت کالاهای خریداری‌شده یا بازگشتی
  2. حواله انبار (خروج کالا): برای مصرف داخلی، فروش یا جابجایی
  3. فرم درخواست کالا: زمانی‌که واحدی به کالایی نیاز دارد
  4. فرم شمارش کالا (انبارگردانی): بررسی دوره‌ای موجودی واقعی
  5. فرم مغایرت انبار: در صورت اختلاف بین سیستم و واقعیت

نقش فرم‌های انبارداری:

  • پیشگیری از سرقت یا گم شدن کالا
  • ارزیابی کارایی تأمین و مصرف
  • پشتیبانی از فرآیند خرید و تأمین کالا
  • تهیه گزارش دقیق برای بخش مالی و حسابداری

بخش چهارم: چرا باید این سه نوع فرم از هم تفکیک شوند؟

هر یک از این فرم‌ها در واحدهای مختلف با اهداف متفاوت استفاده می‌شوند:

واحد سازمانی فرم مالی فرم حسابداری فرم انبارداری
واحد مالی ✔️ ✔️
حسابداری ✔️ ✔️
انبار ✔️
مدیریت پروژه ✔️ ✔️ ✔️

تفکیک این فرم‌ها از یکدیگر، علاوه بر پیشگیری از خطاهای ساختاری، منجر به کنترل دقیق منابع و افزایش شفافیت در گزارش‌گیری مدیریتی می‌شود.

بیشتر بخوانید: فرم بررسی شكايات مشتری

بخش پنجم: اشتباهات رایج در استفاده از فرم‌های اداری

  • استفاده از فرم حسابداری برای پرداخت نقدی (به‌جای فرم پرداخت نقدی)
  • ثبت حواله خروج کالا بدون درج موجودی انبار
  • ارسال فرم بدون امضای مسئول مربوطه
  • نگهداری فرم‌ها فقط به‌صورت کاغذی بدون نسخه دیجیتال

پیشنهاد تخصصی برای مدیران:

✅ استفاده از فرم‌های آماده و استاندارد باعث صرفه‌جویی در زمان و کاهش خطای انسانی می‌شود
✅ فرم‌ها باید نسخه PDF و اکسل قابل ویرایش داشته باشند
✅ بایگانی فرم‌ها باید به‌صورت طبقه‌بندی‌شده و تاریخ‌دار انجام شود
✅ هر فرم باید دارای کد یا شماره سند یکتا باشد

نتیجه‌گیری

فرم‌های مالی، حسابداری و انبارداری هر کدام به‌عنوان بخش‌هایی از سیستم اطلاعاتی سازمان، در هماهنگی با یکدیگر عمل می‌کنند. تشخیص دقیق نقش، زمان استفاده و نحوه بایگانی این فرم‌ها، تأثیر مستقیمی بر عملکرد سازمان، کنترل منابع و تصمیم‌گیری مدیریتی دارد. اگر در سازمان خود از فرم‌های غیراستاندارد یا پراکنده استفاده می‌کنید، همین امروز با تهیه فرم‌های آماده از وب‌سایت iran-form.ir گامی مؤثر در جهت بهبود فرآیندهای خود بردارید.

شما از کدام فرم‌ها در سازمان خود بیشتر استفاده می‌کنید؟ آیا تاکنون با مشکلاتی در تفکیک فرم‌های مالی، حسابداری و انبارداری مواجه شده‌اید؟
لطفاً تجربیات و دیدگاه‌های خود را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید. اگر به فرم خاصی نیاز دارید، تیم ما آماده طراحی و ارائه آن به‌صورت سفارشی است.

محدوده پروژه چيست؟

مهم­ترين قسمت برنامه‌ریزی يك پروژه مشخص كردن محدوده آن پروژه می‌باشد. منظور از محدوده پروژه تعيين كردن هدف كلي پروژه و فعالیت‌های لازم جهت رسيدن به آن است، به‌عبارت‌دیگر در اين مرحله مرزهاي (بایدها و نبایدها) پروژه تعيين می‌شود.

بایدها و نبایدهای پروژه

هنگامی که ما در مورد محدوده در مدیریت پروژه صحبت می‌کنیم، دو حوزه وجود دارد که به آن‌ها اشاره می‌شود: محدوده محصول و محدوده کار.

محدوده محصول به ویژگی‌ها و کارکردهایی گفته می‌شود که باید در یک محصول گنجانده شود. به زبان ساده، همان چیزی است که مشتری در یک محصول یا خدمات می‌خواهد. به عنوان مثال، اگر محصول گوشی هوشمند باشد، محدوده محصول اندازه صفحه نمایش، پشتیبان‌گیری باتری، حافظه، سرعت پردازنده و … خواهد بود.

محدوده کار به کارهایی گفته می‌شود که برای ارائه موفقیت‌آمیز یک محصول (یا خدمات) با ویژگی‌ها و توابع مشخص شده باید انجام شود. به عنوان مثال، اگر قرار است یک برنامه نرم‌افزاری توسعه دهید، محدوده کار، کارهایی  است که باید برای توسعه نرم‌افزار با ویژگی‌های مناسب انجام شود.

کارهای زیادی مانند برنامه‌ریزی، هماهنگی و فعالیت‌های مدیریتی باید انجام شود تا اطمینان حاصل گردد که هم محدوده محصول و هم محدوده پروژه برآورده می‌شود. پس از انجام این موارد، کار انجام شده با محدوده واقعی پروژه مقایسه می‌شود.

متأسفانه به دليل ساده انگاشتن اين قسمت در مراحل اجرائي پروژه با مشكلاتي مواجه می‌شویم كه به نارضايتي ذينفعان (كارفرما،‌پيمانكار و …) پروژه منجر می‌شود، چون از ابتدا به‌درستی براي همه ذينفعان پروژه تبيين نشده و هرکدام از ديد خودشان پروژه را تصور می‌کنند. براي مثال به تصاوير زیر که بصورت طنز بیان شده، دقت كنيد:

برداشت اشتباه از محدوده

حال راه‌حل چيست؟ چگونه می‌توان درك مشتركي بين همه ذينفعان پروژه ايجاد كرد،‌ پاسخ، استفاده از تكنيك WBS است.

WBS چيست؟

WBS مخفف Work Breakdown Structure به معني ساختار شكست كار می‌باشد. پس از شناخت كلي نسبت به اهداف و احجام كلي پروژه بايد پروژه را به واحدها، فعالیت‌ها و اقدامات کوچک‌تر تقسيم كنيم. WBS همان فعالیت‌های اجرايي پروژه می‌باشد كه در قالب گروه‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند. با تعريف WBS كنترل پروژه در قالب مجموعه فعالیت‌های دسته‌بندی‌شده راحت‌تر می‌گردد. دسته‌بندی فعالیت‌ها اين امكان را به ما می‌دهد تا ارتباط بين فعالیت‌ها، همچنين نفرات و نیازمندی‌های منابع موردنیاز جهت اجرا را بهتر تشخيص داده و نسبت به تعريف آن‌ها اقدام كنيم.

آيا ميدانيد نمودار WBS را قلب مديريت پروژه می‌دانند، چون تمام تکنیک‌های بعدي وابسته به آن است.

بیانیه محدوده پروژه

اسناد مختلفی در مدیریت پروژه وجود دارد اما سند بیانیه محدوده یکی از مهم‌ترین اسناد محدوده پروژه است. بیانیه محدوده برای نشان دادن نتایج مورد انتظار، فرضیات، محدودیت‌ها و سایر عوامل مهمی که تحت آن پروژه ارائه می‌شود، استفاده می‌گردد.

این بیانیه همچنین مرزهای پروژه را توضیح می‌دهد، مسئولیت‌های کاری هر یک از اعضای تیم را تعیین می‌کند و رویه‌هایی را که باید در طول چرخه عمر پروژه دنبال شود، مشخص می‌نماید. این بیانیه همچنین می‌تواند به عنوان بیانیه محدوده، بیانیه کار (SOW) یا شرایط مرجع شناخته شود.

بیانیه محدوده پروژه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • محدوده محصول
  • محدوده پروژه
  • لیست موارد قابل تحویل
  • ملاک پذیرش
  • استثنائات پروژه
  • محدودیت‌ها
  • فرضیات

برنامه‌ریزی و کنترل پروژه چیست ؟

برنامه‌ريزي

فرآيند برنامه‌ريزي، تعيين توالي و توازي فعالیت‌های لازم براي اجراي يك پروژه با در‌نظر گرفتن زمان موردنیاز براي اجراي هر‌فعاليت و كيفيت تعیین‌شده براي آن‌فعاليت است.

كنترل پروژه

كنترل پروژه فرايندي است در جهت حفظ مسير پروژه براي دستيابي به يك تعادل اقتصادي موجه بين سه عامل هزينه، زمان و كيفيت در حين اجراي پروژه، كه از ابزار و تكنيك‌هاي خاص خود در انجام اين مهم كمك مي‌گيرد. درواقع كنترل، اجراي دقيق و كامل برنامه تدوين‌شده براي پروژه است، به‌گونه‌ای كه هنگام خروج از برنامه بتوان با تشخيص علل و طرح اقتصادي‌ترين فعالیت‌ها، پروژه را به نزديك‌ترين حالت ممكن در مسير اوليه واصلی خود بازگرداند.

تفاوت برنامه‌ریزی پروژه و کنترل پروژه

  • برنامه‌ریزی، بر روي تعيين اهداف و جهت‌ها متمرکز است و کنترل، کارها را به سمت آن هدف و جهت‌ها هدايت می‌کند.
  • برنامه‌ریزی، منابع را به فعالیت‌ها تخصيص می‌دهد و کنترل، براي استفاده مؤثر و مناسب از منابع کوشش می‌کند.
  • برنامه‌ریزی، عواملي مثل نوع فعاليت، حجم و اندازه فعاليت، مدت‌زمان اجرا، منابع مصرفي و… را براي فعالیت‌ها پیش‌بینی می‌کند و کنترل پروژه در عمل آن‌ها را تدقيق می‌کند.
  • برنامه‌ریزی، انگيزه لازم را به‌منظور دستيابي به اهداف تعیین‌شده در کارکنان ايجاد می‌کند و کنترل، در صورت نيل به اهداف، براي تشويق آن‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد.

برنامه ریزی و کنترل

تفاوت مانیتورینگ وکنترلینگ

آنچه امروزه ما بنام كنترل پروژه می‌نامیم درواقع همان مانيتورينگ پروژه می‌باشد. مانيتورينگ به معنای مشاهده تفاوت ميان آنچه برنامه‌ریزی‌شدهBase line plan ) & Plans ( و آنچه در عمل (Actual) حاصل‌شده می‌باشد. پرواضح است كه انواع گزارش‌های پروژه‌ای در حقیقت خروجی‌های بخش مانيتورينگ می‌باشند و نه كنترل پروژه.

آنچه كنترلینگ ناميده می‌شود درواقع نتايج (Action Plan) حاصل از آناليز خروجی‌های بخش مانيتورينگ پروژه جهت رفع تاخيرات و ساير مشكلات به وجود آمده در حين اجرا می‌باشد.

تفاوت پروژه و طرح و برنامه

در زبان‌های گوناگون و حتي در سازمان‌های مختلف هر كشور در مورد واژه‌هاي برنامه، طرح يا پروژه، اختلافات لغوي، معنايي و قانوني وجود دارد؛ ازاین‌رو چهارچوب آنان روشن و آشكار نيست و گاه به‌جای يكديگر نيز استفاده مي‌شوند.

آرمان‌ها و اهداف تعيين‌شده حكومت در سطح برنامه‌ريزي بلندمدت يا استراتژيك، برنامه  (Plan) ناميده مي‌شود كه اين برنامه‌ها داراي اهداف كيفي مي‌باشند. مانند برنامه توسعه صنايع گاز یا پتروشیمی، برنامه توسعه شبكه راه‌هاي كشوري؛ دستيابي به اين اهداف و آرمان‌ها در یک‌فاصله زماني بلندمدت كه معمولاً بين ده تا بيست‌وپنج سال است، امکان‌پذیر مي‌باشد.

پس‌ازاینکه برنامه‌ها در سطح برنامه‌ريزي بلندمدت مشخص گرديدند، هر برنامه در سطح برنامه‌ريزي ميان‌مدت يا تاكتيكي توسط مديريت تراز اول يا سيستم اجرايي كشور به مجموعه‌اي از طرح‌ها (Program) يا برنامه‌هاي اجرايي تفكيك مي‌شود كه شامل مجموعه‌اي از تصميمات مقطعي يا اجرايي هستند كه ظرف پنج‌تا ده سال آينده بايد اجرا و به نتايج موردنظر برسند.

هر طرح در سطح برنامه‌ريزي كوتاه‌مدت يا اجرايي توسط واحدهاي ستادي يا سطوح مديريت مياني نظام اجرايي كشور به مجموعه كارها و عملياتي كه آن را پروژه (Project) مي‌نامند، تبديل و تقسيم مي‌شود.

مدیریت پورتفولیو در برنامه‌ریزی و کنترل پروژه

مجموعه‌ای‌از پروژه‌ها یا طرح‌ها که برای کمک به مدیریت مؤثر آن کار با یکدیگر گروه‌بندی‌شده‌اند تا اهداف استراتژیک تجاری را دنبال‌کنند.

مانند منطقه ویژه انرژی پارس جنوبی که پورتفولیویی از پروژه‌های نفت و گاز، پتروشیمی، فرودگاه و… می­باشد.