نگهداري بهره‌ور فراگير (TPM) چيست؟
نگهداري بهره‌ور فراگير (TPM) يك برنامه نگهداري كلي ميباشد. دانشمندان (TPM) را از چندين جنبه با كنترل كيفيت فراگير (TQM) مقايسه مي‌كنند، مانند:
۱) هدف كلي برنامه بوسيله بالا بردن سطح مديريت در دستور كار است.
۲) كاركنان بايد توانايي بهبود عملكرد را داشته باشند.
۳) چشم‌انداز زيادي بايد پذيرفته‌شود و (TPM) ممكن‌است يك‌سال يا بيشتر براي تجهيزات و فرآيند در‌حال اجرا وقت‌بگيرد. تغيير در ذهن كاركنان و قرار دادن آن در جهت مسئوليتهاي كاريشان نيز بايد به همان خوبي انجام شود.
(TPM) نگهداري را به سوي قسمت ضروري و مهم و حياتي كارها متمركز مي‌كند و يك ديدگاه بلند مدت مانند يك فعاليت بدون سود نيست. زمان كسي براي نگهداري زمانبندي شده وجود دارد و مانند قسمتي از دوره ساخت است و يا حتي در بعضي موقعيتها مثل يك بخش جدا نشدني از فرآيند ساخت ميباشد. به اين سادگي نيست كه هر وقت در جريان مواد خرابي بوجود آمد وارد بشويم. هدف نهايي اين است كه نگهداري‌هاي زمانبندي نشده و اورژانسي را در حداقل نگهداريم.
چه موقع و چه زماني (TPM) به وجود آمد؟
(TPM) از (TQM) كه از نتيجه مستقيم تأثير «ادوارد دمينگ» روي صنعت ژاپن شكل گرفته است، حاصل ميشود. دكتر دمينگ اندكي بعد از جنگ جهاني دوم در ژاپن ابتدا به عنوان آماردان شروع به نشان دادن اين كرد كه چطور تجزيه‌هاي آماري را در توليد به كار بسته و ازنتايج داده‌هاي كنترل كيفيت در طول ساخت استفاده كند. شيوه‌هاي نخست آماري و نتايج كنترل كيفيت روحيه كاري ژاپني را برانگيخت و به زودي يك راه حيات براي صنعت ژاپن شد. اين توليد جديد سرانجام دانسته‌هايي مثل كنترل كيفيت فراگير را در برداشت.
زماني كه مشكل نگهداري ماشين‌آلات به عنوان يك قسمت از برنامه (TQM) بررسي‌شد برخي از مفاهيم كلي مناسب به نظر نمي‌رسيدند و يا در محيط نگهداري خوب كار نمي‌كردند.
نگهداري پيشگيرانه (PM) شيوه‌اي بود كه خيلي جاها بايد استفاده مي‌گرديد و در بيشتر كارخانه‌ها نيز آموزش داده مي‌شد. با استفاده از تكنيك‌هاي (PM) و الگوهاي زمانبندي شده نگهداري، حفظ ماشينهاي عملياتي گسترش يافت. هر چند در خلال شروع سرويس ماشين پيامد عمده اين شيوه كوشش در جهت بهبود توليد است.
اغلب يك نكته رعايت ميشود كه “اگر يك كم روغن خوب است، بسيار آن بايد بهتر باشد”. برنامه زمانبندي نگهداري توليد كننده‌ها بايد از يك فهرست از خواسته‌هاي كوتاه مدت به عنوان درخواستهاي واقعي ماشين پيروي كند. اپراتور ماشين، خيلي كم يا اصلاً در برنامه نگهداري درگير نمي‌شود و كاركنان نگهداري بايد آموزش كمي افزون بر جلوگيري دستي ببينند.
نياز اجراي بيشتر برنامه زمانبندي نگهداري براي هماهنگي با سفارشهاي توليد به عنوان يك روش بهبود سودآوري و كيفيت محصول به سرعت توسط شركتهايي كه برنامه (TQM) را اجرا مي‌كردند شناخته شد. براي حل اين مشكل و رعايت مفهوم (TQM)، تغيير شكل جزئي در مفاهيم (TQM) اوليه داده شد. اين تغيير شكل آشكار نگهداري يك وضعيت جدا ناپذير از برنامه كيفيت سراسري بود.
سرچشمه شروع نگهداري بهره‌ور فراگير مورد ترديد است. بعضي مي‌گويند كه توليد كننده‌هاي آمريكايي آن را در بيش از چهل سال قبل وضع كردند. برخي ديگر نوشته‌اند كه سرچشمه آن يك برنامه نگهداري است كه پيش از ۱۹۶۰ توسط نيپاندنسو، در قسمتهاي برقي خودرو در يك كارخانه ژاپني به كار رفته است. سيچي ناكاجيما، يك كارمند ارشد با ايجاد تجهيزات نگهداري با افتخار مفهوم (TPM) را شناساند و ابزار آن را در صدها كارخانه در ژاپن نشان داد. كتابها و مقايسه‌هايي درباره (TPM) بوسيله ناكاجيما و ديگر ژاپني‌ها به خوبي نويسندگان آمريكايي پس از ۱۹۸۰ شروع به ظاهر شدن كردند.
نخستين توجه فراوان به (TPM) در كنفرانس ايالات متحده در سال ۱۹۹۰ اتفاق افتاد. امروزه چندين مشاور از شركتها برنامه‌اي روزمره به كنفرانس (TPM) پيشنهاد كردند كه به خوبي مشاور در اختيار مي‌گذارد و براي هماهنگي تعميرها در كارخانه خواشتند كه شركتها برنامه (TPM) را شروع كنند.
اجراي TPM
در شروع به‌كار‌بردن مفهوم (TPM) در عمل نگهداري كارخانه، به تمام نيروي كار اول بايد قبولاند كه بالاترين سطح سرپرستي مقيد شدن به برنامه‌است.
اولين مرحله در اين تلاش اين است كه يك نفر را به عنوان هماهنگ كننده (TPM) استخدام كنيم. مسئوليت وي اين است كه هماهنگ كننده‌اي باشد تا مفاهيم (TPM) را به نيروي كار در يك برنامه آموزشي بقبولاند. و آن را به عنوان يك كار آموزشي دقيق انجام دهد و نيروي كار را مجاب كند كه (TPM) مانند ديگر برنامه‌هاي ماهانه نيست و هميشه انجام خواهد شد، شايد يك سال و يا براي هميشه.
يكي از هماهنگ كننده‌ها معتقد است كه نيروي كار به برنامه (TPM) خيانت مي‌كنند و آنها آن را نمي‌فهمند و مستلزمند كه اول مطالعه كنند و گروههاي عملي شكل گيرند. اين تيمها معمولاً از افرادي ساخته شده كه مستقيماً تحت تأثير مسائل مورد توجه مي‌باشند. اپراتورها، پرسنل نگهداري، سرپرست‌هاي شيفت، برنامه‌ريزي‌هاي زمان و مديران بالايي ممكن است همه شامل تيم شوند. هر شخص يك سرپرست در فرآيند ميشود و با موفقيت در كارش بهترين تأثير را در دستيابي به موفقيت تيم دارد. معمولاً سرپرست‌هاي هماهنگ كننده (TPM) در تيمها تا زماني زماني كه ديگران با فرآيند آشنا شوند به عنوان هدايت كننده‌هاي تيم به چشم مي‌خورند.
عملكرد تيمها عهده‌داري و مسئوليت شناختن فضاهاي مشكل، جزئيات تحول روشهاي بهبود و آغاز كردن فرآيندهاي اصلاحي است. تشخيص مسئله و شروع راه‌حل به راحتي براي بعضي از اعضاي تيم ممكن نيست. آنها در جايي كه فرصت ديدن انجام متفاوت كارها را دارند نمي‌خواهند فقط به يافته‌هاي ديگر كارخانه‌ها اكتفا كنند.
در كاركرد خوب برنامه‌هاي (TPM)، اعضاي تيم اغلب همكاري تجهيزات را براي رعايت و مقايسه روشهاي (TPM)، تكنيكها و روشهاي كار مشاهده مي‌كنند. اين فرآيندها مقايسه‌هاي قسمتي از يك اندازه‌گيري كلي است كه محك‌زني ناميده مي‌َود و يكي از بزرگترين امتيازهاي برنامه (TPM) ميباشد.
تيمها تشويق به شروع مسائل كوچك و نگهداري موشكافانه يادداشتهاي گذشته‌شان مي‌شوند. اتمام موفقيت‌آميز كار تيمي هميشه توسط مديريت تشخيص داده ميشود. علني بودن برنامه و نتايجش يكي از موفقيت‌هاي نهفته برنامه است. در آخر تيمهايي كه با فرآيند (TPM) آشنا هستند و تجزبه موفقيت‌آميز در مشكلات كوچك دارند با مشكلاتي كه همواره با اهميت و پيچيده‌تر هستند آشنا مي‌شوند.
به‌عنوان مثال:
در يك كارخانه، يك سوراخكن فشاري به‌عنوان ناحيه مسأله انتخاب شده‌بود. ماشين در كوچكترين جزئيات مورد ارزيابي قرار‌گرفت. توليد در يك دوره زماني طولاني، زمان توليد كالا در مقابل زمان عدم توليد كالا در پرونده ثبت شد. بيشتر اعضاي گروه مشاهده‌كردند كه در يك‌كارخانه كه در چندين موقعيت دورتر پرس مشابه وجود دارد كاركرد عمر مفيد بيشتر‌است. اين مشاهده به آنها ايده داد كه چگونه بتوانند محل آنها را تشخيص دهند. يكسري روشهاي عملي براي تبديل شدن ماشين به شرايط توليد “درجه جهاني” به زودي طراحي و به كارگيري شد.
در‌فاصله درگير‌شدن ماشين با كار تعمير، تميز‌كردن، رنگ زدن، تنظيم‌كردن و تعويض قسمتهاي آسيب ديده، تسمه‌ها و لوله‌ها و… انجام ميشود. به عنوان يك قسمت اين فرآيند، كارآموزي حين كار و نگهداري از ماشين مدنظر است. يك ليست كنترل روزانه از وظايف نگهداري تهيه و توسط اپراتور انجام ميشود. يك كارخانه را مي‌توان نمايانگر همكاري در چند مرحله از فرآيند خواند.
بعد از اثبات موفقيت‌آميز روي يك ماشين و ثبت كردن، شروع مي‌كند به نشان دادن اينكه چگونه فرآيند توليد بهبود مي‌يابد و يكي‌ديگر از ماشين‌ها انتخاب ميشود و سپس ديگري، تا سراسر محيط توليد داخل شرايط سطح جهاني شده و با يك سرعت قابل ملاحظه بالا توليد كنند.
توجه كنيد كه در مثال بالا، اپراتور احتياج دارد كه فعالانه يك قسمت نگهداري ماشين را به عهده بگيرد. اين يكي از ابداعات پايه‌اي (TPM) اين عبارت كه “من فقط اپراتور آن هستم!” به هيچ وجه پذيرفتني نيست. كار روزانه نگهداري كه عبارتنداز: كنترل‌ها، تنظيمات جزئي، روان‌كاري و تعويض قسمتهاي جزئي از مسئوليتهاي اپراتور است. بررسي‌هاي كلي و از كارافتادگي‌هاي اصلي جزء وظايف پرسنل نگهداري تجهيزات و دستيار اپراتور است. حتي ممكن است خارج از بحث نگهداري، كارشناسهاي كارخانه بگويند كه اپراتور تجهيزات بايد در يك قسمت مهم از فرآيند تعمير شركت داشته‌باشند.
آموزش هماهنگ كننده‌هاي نگهداري بهره‌ور فراگير ( TPM ) از چند منبع امكان‌پذير است. بيشتر دستياران با تجربه مهم سازمانها در ساخت به خوبي به افراد مشاوره مي‌دهند و اطلاعات موجود قابل اجراي (TPM) را به گروه آموزش مي‌دهند.
برای دریافت کلیه روشهای اجرایی، دستورالعملها، فرمها و چک لیستهای نگهداری و تعمیرات اینجا کلیک کنید.
